Η Αποκλειστική Μετάδοση Αθλητικών Αγώνων : Έκταση του Δικαιώματος και Προστασία

Οι διοργανωτές αθλητικών εκδηλώσεων προβαίνουν σε εκτεταμένες επενδύσεις για την κάλυψη των σχετικών αναγκών τέτοιων διοργανώσεων. Για την εξασφάλιση των αντίστοιχων οικονομικών πόρων η κείμενη νομοθεσία αναγνωρίζει σε αυτούς το αποκλειστικό δικαίωμα πάνω στη ραδιοτηλεοπτική μετάδοση, και όχι μόνο, των εκδηλώσεών τους. Έτσι, βασική πηγή εσόδων για τους κάθε είδους αθλητικούς φορείς είναι η κατόπιν οικονομικού ανταλλάγματος παραχώρηση αδειών αποκλειστικής ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης. Με αντίστοιχο τρόπο ο νόμος προστατεύει και τους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς, που αποκτούν τέτοιες άδειες αποκλειστικής μετάδοσης, καταβάλλοντας σημαντικά ποσά.

Εντούτοις, τα οικονομικά συμφέροντα των διοργανωτών και των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών που εξασφαλίζουν την αποκλειστική μετάδοση μιας αθλητικής εκδήλωσης, έρχονται σε σύγκρουση με το εύλογο ενδιαφέρον του φίλαθλου κοινού για πληροφόρηση γύρω από τα αθλητικά γεγονότα (5 § 1, 5Α § 1, 14, 15 § 1 Σ). Για τον λόγο αυτόν ο νόμος θεσπίζει ορισμένους περιορισμούς ως προς τον απόλυτο χαρακτήρα των δικαιωμάτων αποκλειστικής μετάδοσης αθλητικών εκδηλώσεων και αγώνων.

Νομικό Πλαίσιο
Οι αθλητικές εκδηλώσεις δεν αποτελούν πρωτότυπα πνευματικά έργα υπό την έννοια του Ν. 2121/1993, αφού δεν αποτελούν προϊόν προσωπικής πνευματικής εργασίας και ελεύθερης δημιουργικότητας των συμμετεχόντων αθλητών. Για τον λόγο αυτόν η μετάδοση, εγγραφή και θέση σε κυκλοφορία αθλητικών εκδηλώσεων δεν προστατεύεται αυτή καθεαυτή με βάση το δίκαιο πνευματικής ιδιοκτησίας (ΔΕΕ, αποφ. 4.10.2011, υπόθ. C-403/2008 και C-429/2008 Football Association Premier League Ltd [FAPL]). Εντούτοις, με σκοπό την προστασία της σχετικής οργανωτικής, επενδυτικής, τεχνικής συμβολής, οι μεταδόσεις αθλητικών εκδηλώσεων καλύπτονται από συγγενικό δικαίωμα υπέρ του εκπέμποντος ραδιοτηλεοπτικού σταθμού κατά το άρθρο 48 Ν 2121/1993.

Δεδομένου όμως ότι οι αθλητικές εκδηλώσεις έχουν καθ’ εαυτές μοναδικό χαρακτήρα, εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια των κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να θεσπίσουν ειδικότερους εσωτερικούς κανόνες για την προστασία τους (ΔΕΕ, απόφ. 4.10.2011, υπόθ. C- 403/2008 και C-429/2008 Football Association Premier League Ltd (FAPL), σκέψη 100). Στα πλαίσια αυτά το Ελληνικό κράτος έχει αναγνωρίσει με το άρθρο 84 του Ν. 2725/1999 με τίτλο “Ηλεκτρονική αναμετάδοση και διανομή αγώνων” στους οργανωτές αθλητικών εκδηλώσεων ένα sui generis αποκλειστικό δικαίωμα για την ραδιοφωνική και τηλεοπτική (ανα)μετάδοση, εγγραφή ή/και αναπαραγωγή και, τέλος, θέση σε κυκλοφορία του υλικού της αναπαραγωγής των αθλητικών εκδηλώσεών τους.

Το Sui Generis Δικαίωμα Μετάδοσης Αθλητικών Αγώνων
Το sui generis δικαίωμα του άρθρου 84 του Ν. 2725/1999 είναι προσωποπαγές και αμιγώς περιουσιακό δικαίωμα, με το οποίο απονέμονται στον δικαιούχο αυτού με περιοριστικό τρόπο οι ακόλουθες τρεις απόλυτες και αποκλειστικές εξουσίες να απαγορεύει ή να επιτρέπει έναντι αμοιβής:

  1. Ραδιοφωνική και τηλεοπτική (ανα)μετάδοση,
  2. Εγγραφή ή/και αναπαραγωγή,
  3. Θέση σε κυκλοφορία του υλικού της αναπαραγωγής.

Ο απόλυτος χαρακτήρας του δικαίωματος προκύπτει από το γεγονός ότι ο ίδιος ο νόμος αναγνωρίζει στο αθλητικό νομικό πρόσωπο την εξουσία απαγόρευσης της τηλεοπτικής μετάδοσης ή άλλης χρήσης που γίνεται χωρίς την άδειά του, ο αποκλειστικός δε χαρακτήρας, από το γεγονός ότι το νομικό πρόσωπο που αναγνωρίζεται ως φορέας, έχει την άμεση και αποκλειστική εξουσία να επιτρέψει ή να απαγορεύσει την τηλεοπτική μετάδοση των αθλητικών εκδηλώσεων (ΠΠΑθ 1540/2004). Εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως το εν λόγω δικαίωμα έχει θεσπιστεί χωρίς χρονικό περιορισμό, γεγονός που αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία του Ελληνικού δικαίου (Βλ. Μαρίνο Μ. [2011], Ζητήματα μεταδόσεως ποδοσφαιρικών αγώνων μεταξύ πνευματικής ιδιοκτησίας, δικαίου ΜΜΕ και δικαίου κατά των περιορισμών του ανταγωνισμού, ΔιΜΕΕ, 4 : 451).

Φορείς του δικαιώματος είναι τα νομικά πρόσωπα που διοργανώνουν ορισμένη αθλητική εκδήλωση (λ.χ. γηπεδούχο αθλητικό σωματείο, τμήμα αμειβομένων αθλητών, αθλητική ανώνυμη εταιρεία, αθλητικές ομοσπονδίες). Αν έχει συσταθεί στο σωματείο, κατά τις διατάξεις του παρόντος νόμου, Τ.Α.Α., οι πράξεις διαχείρισης που αναφέρονται στις παρ. 2 έως 4 τσυ παρόντος ασκούνται από την επιτροπή διοίκηοης και διαχείρισης του Τ.Α.Α.. Σε κάθε άλλη περίπτωση ασκούνται από το Δ.Σ. του σωματείου (84 § 5). Οι συμμετέχοντες αθλητές δεν αποκτούν κάποιο δικαίωμα με βάση το άρθρο 84 του Ν. 2527/199 αλλά ούτε και με τις περί συγγενικών δικαιωμάτων διατάξεις του Ν. 2121/1993, αφού δεν είναι ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες σύμφωνα με το δίκαιο της πνευματικής ιδιοκτησίας. Εντούτοις, οι συμμετέχοντες αθλητές σε διοργανώσεις, που μεταδίδονται ραδιοτηλεοπτικά, μπορούν να προστατεύουν την εικόνα τους και να αποτρέπουν την αθέμιτη εκμετάλλευσή της δυνάμει του γενικού δικαιώματος επί της προσωπικότητας (57 ΑΚ). Περαιτέρω, οι συμμετέχοντες αθλητές έχουν ένα γενικότερο sui generis δικαίωμα οικονομικής εκμετάλλευσης επί φωτογραφιών τους (right of publicity) από τη δημοσίευση αυτών στο γραπτό και ηλεκτρονικό τύπο ή από τη χρήση αυτών για γενικότερους εμπορικούς ή διαφημιστικούς σκοπούς, το οποίο φυσικά εφαρμόζεται και σε σχέση με τη λήψη φωτογραφιών κατά τη συμμετοχή τους σε αθλητικές διοργανώσεις (άρθρο 9 § 7 Ν 2557/1997).

Το δικαίωμα μετάδοσης αθλητικών εκδηλώσεων είναι απόλυτο περιουσιακό δικαίωμα. Συνεπώς, η μεταβίβαση αυτού καθεαυτού του δικαιώματος δεν είναι δυνατή και εξαιτίας αυτού είναι και ακατάσχετο (ΕφΘεσ 64/2009). Είναι όμως δυνατή η παραχώρηση αποκλειστικών ή μη αδειών εκμετάλλευσης του δικαιώματος από τους δικαιούχους αθλητικούς φορείς σε ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς ή άλλα φυσικά ή νομικά πρόσωπα (84 § 2 εδ. α). Τέτοιες άδειες είναι μεταβιβαστές και επιδεκτικές κατάσχεσης ως ενοχικό δικαίωμα (ΜΠΘεσ 13055/2008). Η περαιτέρω όμως μεταβίβαση από ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς σε τρίτα πρόσωπα των δικαιωμάτων, που παραχωρήθηκαν με αποκλειστική άδεια εκμετάλλευσης, απαγορεύεται χωρίς την έγγραφη συναίνεση των πρωτογενών δικαιούχων αθλητικών σωματείων (84 § 2 εδ. α). Η παραχώρηση της άδειας δύναται να αφορά ορισμένες μόνο από τις εξουσίες που απορρέουν από το δικαίωμα μετάδοσης (ραδιοτηλεοπτική μετάδοση, εγγραφή και αναπαραγωγή, θέση σε κυκλοφορία) καθώς και τελεί υπό τοπικούς ή χρονικούς περιορισμούς (άρθρο 15 παρ. 1 Ν 2121/1993)

Φυσικά, με βάση τα παραπάνω η αποκλειστική μετάδοση μίας μεγάλης αθλητικής διοργάνωσης, όπως ενός πρωταθλήματος ποδοσφαίρου, θα προϋπέθετε την ξεχωριστή σύναψη από τον ενδιαφερόμενο ραδιοτηλεοπτικό σταθμό αποκλειστικής άδειας μετάδοσης με κάθε ένα από τα συμμετέχοντα αθλητικά σωματεία ή φορείς. Για τον λόγο αυτόν ο νόμος προβλέπει ότι οι γηπεδούχοι (Α.Α.Ε., Τ.Α.Α. ή σωματεία) δικαιούνται να μεταβιβάζουν με ειδική έγγραφη άδεια στις ενώσεις, στους επαγγελματικούς συνδέσμους ή στις ομοσπονδίες, που ανήκουν, τη διαχείριση μέρους ή του συνόλου των εξουσιών τους που απορρέουν από το δικαίωμα μετάδοσης των αθλητικών αυτών αγώνων, εφόσον οι τελευταίοι διοργανώνουν κατά περίπτωοη το πρωτάθλημα. Σύμφωνα με το άρθρο 84 του Ν. 2725/1999 η διάρκεια των αδειών αυτών δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τα τέσσερα (4) έτη. Αν μεταβιβασθεί η πιο πάνω άδεια, σε επαγγελματικό σύνδεσμο ή ομοσπονδία, οι φορείς αυτοί δεν επιτρέπεται να συνάπτουν συμβάσεις διαχείρισης των δικαιωμάτων με διάρκεια μεγαλύτερη των τεσσάρων (4) ετών (84 § 4). Εντούτοις, θα πρέπει να γίνει δεκτό ότι τέτοιες άδειες, επειδή αποτελούν συμφωνίες κεντρικής διαθέσεως αποκλειστικών δικαιωμάτων, μπορούν να εξαιρεθούν από το δίκαιο κατά των περιορισμών του ανταγωνισμού μόνο εφόσον η μέγιστη διάρκεια παραχωρήσεως δεν υπερβαίνει τα τρία έτη (βλ. Ευρ. Επιτροπή απόφ. από 23.7.2003, σκέψη 25 απόφ. από 19.5.2005, υπόθ. COMP/C.2/37214, Bundesliga σκέψη 27, πρβλ. και απόφ. Premier League σκέψη 16, Μαρίνος, ΔιΜΕΕ 2010,469).

Η άδεια μετάδοσης αθλητικών διοργανώσεων εθνικών ομάδων προτείνεται από τις οικείες ομοσπονδίες κατά προτεραιότητα σε τηλεοπτικούς σταθμούς πανελλήνιας εμβέλειας ελεύθερης λήψης. Αν η πρόταση της οικείας ομοσπονδίας δεν γίνει αποδεκτή από κανένα ιδιωτικό ραδιοφωνικό ή τηλεοπτικό σταθμό πανελλήνιας εμβέλειας, ελεύθερης ή μη λήψης, ο εκάστοτε δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας υποχρεούται να μεταδώσει τον αγώνα, καταβάλλοντας στην ομοσπονδία το σαράντα τοις εκατό (40%) των εσόδων της από τη μετόδοση των διαφημιστικών μηνυμάτων που μεταδίδονται κατά τη διάρκεια του αγώνα, των ημιχρονίων, καθώς και των πέντε πρώτων λεπτών της ώρας (5`) που προηγούνται της έναρξης και ακολουθούν τη λήξη του αγώνα (84 § 6).

Με κοινή απόφαοη των Υπουργών Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, Πολιτισμού και του αρμόδιου για τον αθλητισμό Υπουργού, μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου κάθε έτους, καταρτίζεται κατάλογος διεθνών, εθνικών ή τοπικών αθλητικών εκδηλώσεων μείζονος σημασίας για την ελληνική κοινωνία. Για τις εκδηλώσεις αυτές εξασφαλίζεται στο κοινό η δυνατότητα παρακολούθησής τους από τηλεοπτικούς σταθμούς ελεύθερης λήψης μέσω ολικής ή μερικής ζωντανής κάλυψης ή ολικής ή μερικής αναμετάδοσης (84 § 7).

Τέλος, από τις αμοιβές που λαμβάνουν αθλητικά ποδοσφαιρικά σωματεία ή ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρείς από την εκμετάλλευση των προαναφερόμενων δικαιωμάτων, η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (E.Π.Ο.) λαμβάνει ποσοστό πέντε τοις εκατό (5%) και η Eνωση Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιρειών (Ε.Π.Α.Ε.), αν πρόκειται για αμοιβές Π.Α.Ε., λαμβάνει ποσοστό δύο τοις εκατό (2%). Από τις αντίστοιχες με τις ανωτέρω αμοιβές που λαμβάνουν αθλητικά σωματεία καλαθοσφαίρισης ή Kαλαθοσφαιρικές ανώνυμες εταιρείες ή ΤΑΚ, η Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης (Ε.Ο.Κ) λαμβάνει ποσοστό τρία τοις εκατό (3%) και ο Ε.Σ.Α.ΚΕ., αν πρόκειται για αμοιβές Κ.Α.Ε. των οποίων οι ομάδες συμμετέχουν στην Α 1 κατηγορία καλαθοσφαίρισης, λαμβάνει ποσοστό οκτώ τοις εκατό (8%) (84 § 8).

Σε περίπτωση προσβολής του sui generis δικαιώματός του επί των αθλητικών εκδηλώσεων, που διοργανώνει, ο δικαιούχος αθλητικός φορέας μπορεί υπό προϋποθέσεις να αξιώσει την άρση της σχετικής προσβολής, την παράλειψη αυτής στο μέλλον, αποζημίωση για την ζημία που υπέστη καθώς και χρηματική ικανοποίηση για τυχόν ηθική του βλάβη (57 – 59, 914 επ. ΑΚ, άρθρο 1 νδ 146/1914). Αν μάλιστα συντρέχει επείγουσα περίπτωση, ο δικαιούχος αθλητικός φορέας μπορεί να ζητήσει και προσωρινή δικαστική προστασία είτε με προσωρινή απαγόρευση της παράνομης μετάδοσης του αθλητικού γεγονότος είτε και με συντηρητική κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων του προσβολέα τρίτου (682 επ. ΚΠολΔ).

Το Συγγενικό Δικαίωμα Των Ραδιοτηλεοπτικών Οργανισμών επί Μεταδιδόμενων Αθλητικών Αγώνων
Σύμφωνα με το άρθρο 48 του Ν. 2121/1993 οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί έχουν το δικαίωμα να επιτρέπουν ή να απαγορεύουν :

α) την αναμετάδοση των εκπεμπόμενων αθλητικών εκδηλώσεών τους με οποιονδήποτε τρόπο,
β) την παρουσίαση στο κοινό των εκπεμπόμενων αθλητικών εκδηλώσεών τους σε χώρους όπου η είσοδος επιτρέπεται με εισιτήριο,
γ) την εγγραφή των εκπεμπόμενων αθλητικών εκδηλώσεών τους σε υλικούς φορείς ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας,
δ) την άμεση ή έμμεση, προσωρινή ή μόνιμη αναπαραγωγή με οποιοδήποτε μέσο και μορφή, εν όλω ή εν μέρει, όσον αφορά την υλική ενσωμάτωση των εκπεμπόμενων αθλητικών εκδηλώσεών τους,
ε) τη διανομή στο κοινό των υλικών φορέων με την εγγραφή των εκπεμπόμενων αθλητικών εκδηλώσεών τους, μέσω πώλησης ή με άλλους τρόπους,
στ) την εκμίσθωση και το δημόσιο δανεισμό του υλικού φορέα με την εγγραφή των  εκπεμπόμενων αθλητικών εκδηλώσεών τους,
ζ) τη διάθεση στο κοινό, ενσυρμάτως ή ασυρμάτως, κατά τρόπο ώστε οποιοσδήποτε να έχει πρόσβαση στην υλική ενσωμάτωση των εκπεμπόμενων αθλητικών εκδηλώσεών τους, όπου και όταν ο ίδιος επιλέγει.

Σε περίπτωση προσβολής του συγγενικού του δικαιώματος επί των αθλητικών εκδηλώσεων, που εκπέμπει μέσω του προγράμματός του, ο δικαιούχος ραδιοτηλεοπτικός σταθμός μπορεί να αξιώσει την αναγνώριση του δικαιώματός του, αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση της ηθικής του βλάβης, ενώ αν συντρέχει επείγουσα περίπτωση και πιθανολογείται η προσβολή της πνευματικής του ιδιοκτησίας, το Μονομελές Πρωτοδικείο διατάσσει είτε τη συντηρητική κατάσχεση των αντικειμένων που κατέχονται από τον προσβολέα και αποτελούν μέσο τέλεσης ή προϊόν ή απόδειξη της προσβολής, είτε την αναλυτική απογραφή των αντικειμένων αυτών, περιλαμβανομένης και της φωτογράφησης τους (άρθρα 64 και 65 του Ν. 2121/1993).

Τα όρια των Δικαιωμάτων της Αποκλειστικής Μετάδοσης Αθλητικών Αγώνων
Είτε πρόκειται για το sui generis δικαίωμα των αθλητικών σωματείων επί των αγώνων, που διοργανώνουν, είτε πρόκειται για το συγγενικό δικαίωμα των αδειούχων ραδιοτηλεοπτικών σταθμών στη μετάδοση των αγώνων αυτών, η εκμετάλλευση των αποκλειστικών δικαιωμάτων μετάδοσης αθλητικών εκδηλώσεων δεν είναι απεριόριστη αλλά βρίσκει τα όριά της στο δικαίωμα παράθεσης σύντομων αποσπασμάτων από αθλητικές διοργανώσεις. Σκοπός της θεμελίωσης του παραπάνω δικαιώματος είναι η διασφάλιση της «θεμελιώδους ελευθερίας της πληροφόρησης» και η εξασφάλιση της «πλήρους και ορθής προστασίας των τηλεθεατών στην Ένωση» (σκέψεις 5, 8, 12 και 55 της Οδηγίας 2010/13/ΕΕ).

Συγκεκριμένα, το άρθρο 84 § 3 του Ν. 2725/1999 ορίζει ότι ο ραδιοφωνικός ή τηλεοπτικός σταθμός, που αποκτάει δικαιώματα αποκλειστικής μεταδόσεως ή αναμεταδόσεως αθλητικών αγώνων, υποχρεούται να παρέχει στους ενδιαφερόμενους ραδιοφωνικούς ή τηλεοπτικούς σταθμούς μαγνητοσκοπημένα ή μαγνητοφωνημένα στιγμιότυπα κατ΄ επιλογή του αιτούντος, διάρκειας μέχρι τριών λεπτών συνολικά, για να χρησιμοποιηθούν στα δελτία ειδήσεων. H αναμετάδοση των στιγμιότυπων αυτών περιορίζεται για κάθε ημέρα διεξαγωγής αγώνων σε τρεις μεταδόσεις των τριών λεπτών η καθεμία επί του συνολικού ημερήσιου προγράμματος, μεταξύ των οποίων μεσολαβεί χρονικό διάστημα τουλάχιστον μιας ώρας. Σε περίπτωση παραβίασης του προηγούμενου εδαφίου από ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς, το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ) μπορεί να επιβάλει τις προβλεπόμενες στην οικεία νομοθεσία διοικητικές κυρώσεις αλλά και την κύρωση του αποκλεισμού από την άσκηση του δικαιώματος αναμετάδοσης στιγμιοτύπων για την επόμενη ημέρα διεξαγωγής αγώνων, ενώ σε επείγουσα περίπτωση ο πρόεδρος του ΕΣΡ μπορεί να διατάσσει την αναβολή ή τη διακοπή μετάδοσης συγκεκριμένου ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού προγράμματος.

Περαιτέρω, με το άρθρο 16 ΠΔ 109/2010, που ενσωμάτωσε στο Ελληνικό δίκαιο το άρθρο 15 της Οδηγίας 2010/13/ΕΕ για τις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων, ορίζεται ότι : “οι τηλεοπτικοί οργανισμοί, που ασκούν αποκλειστικά δικαιώματα μεταδόσεως σε διοργανώσεις μεγάλου ενδιαφέροντος για το κοινό και σε επιμέρους εκδηλώσεις αυτών, οφείλουν να παρέχουν αδιακρίτως σε άλλους τηλεοπτικούς οργανισμούς που είναι εγκατεστημένοι στην Ελλάδα ή σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το δικαίωμα χρήσεως σύντομων αποσπασμάτων αποκλειστικά και μόνο για τους σκοπούς των προγραμμάτων γενικής ειδησεογραφίας, με δίκαιους, εύλογους και ίσους όρους. Οι εν λόγω όροι πρέπει να ανακοινώνονται εγκαίρως πριν από την πραγματοποίηση της εκδήλωσης, ώστε να παρέχεται επαρκής χρόνος για την άσκηση του δικαιώματος” (άρθρο 16 § 1 ΠΔ 109/2010). Τα σύντομα αυτά αποσπάσματα δεν μπορούν να υπερβαίνουν τα ενενήντα (90) δεύτερα λεπτά της ώρας για κάθε αυτοτελή εκδήλωση ή αυτοτελώς μεταδιδόμενο τμήμα της (άρθρο 16 § 3 ΠΔ 109/2010). Διοργανώσεις μεγάλου ενδιαφέροντος είναι όσες προσελκύουν το ενδιαφέρον σημαντικής μερίδας τηλεθεατών και σε εθνικό επίπεδο (ΜΠΑθ 520/2013).

Υποκείμενα και των δύο δικαιωμάτων παράθεσης αποσπασμάτων είναι κάθε τρίτος ραδιοφωνικός ή τηλεοπτικός φορέας που λειτουργεί νομίμως κατά τα οριζόμενα στη ραδιοτηλεοπτική νομοθεσία. Το δικαίωμα ασκείται με την υποβολή αιτήσεως στο δικαιούχο της αποκλειστικής μετάδοσης και παρέχεται για κάθε φύσεως αθλητική εκδήλωση. Ωστόσο, τα δύο δικαιώματα δεν είναι ταυτόσημα. Αντίθετα, το πρώτο δικαίωμα παράθεσης αποσπασμάτων του άρθρου 84 § 3 είναι ευρύτερο, διότι αφορά κάθε αθλητικό γεγονός ενώ το δεύτερο δικαίωμα του άρθρου 16 ΠΔ 109/2011 μόνον «διοργανώσεις μεγάλου ενδιαφέροντος για το κοινό». Επίσης, τα δύο αυτά δικαιώματα διαφέρουν και ως προς τη χρονική διάρκεια των αποσπασμάτων, που επιτρέπουν. Περαιτέρω, η χρήση των αποσπασμάτων υπό το άρθρο 84 παρ. 1 Ν 2725/1999 επιτρέπεται μόνο σε δελτία ειδήσεων. Αντίθετα, η χρήση των αποσπασμάτων υπό το ΠΔ 109/2010 επιτρέπεται σε προγράμματα γενικής ειδησεογραφίας, δηλαδή και σε αθλητικές ειδησεογραφικές εκπομπές. Τυχόν μετάδοση στιγμιοτύπων μεγαλύτερης διάρκειας συνιστά προσβολή τόσο του συγγενικού δικαιώματος του ραδιοτηλεοπτικού φορέα επί της εκπομπής του (48 § 1α΄ Ν. 2121/1993) όσο και του sui generis δικαιώματος αποκλειστικής μετάδοσης αθλητικών εκδηλώσεων.

Επιπλέον, και τα δύο δικαιώματα παράθεσης αποσπασμάτων διαφέρουν ως προς τον τρόπο προσβάσεως στο μεταδιδόμενο προς παράθεση υλικό. Στο άρθρο 84 του Ν. 2725/1999 η πρόσβαση επιτυγχάνεται με την παροχή από τον αποκλειστικό αδειούχο ραδιοτηλεοπτικό σταθμό μαγνητοσκοπημένων ή μαγνητοφωνημένων στιγμιοτύπων. Αντίθετα, υπό το άρθρο 16 ΠΔ 109/2010 η πρόσβαση γίνεται στο σήμα του εκπέμποντος ραδιοτηλεοπτικού σταθμού.

Τέλος και όσον αφορά την οικονομική τους διάσταση, το μεν δικαίωμα παράθεσης αποσπασμάτων του άρθρου 84 § 3 ασκείται δωρεάν, ενώ για το δε δικαίωμα του άρθρου 16 ΠΔ 109/2011 δύναται να ζητηθεί αποζημίωση από τον αποκλειστικό αδειούχο ραδιοτηλεοπτικό σταθμό, υπό τον όρο ότι αυτή δεν θα υπερβαίνει τυχόν πρόσθετα έξοδα που προκύπτουν άμεσα από την παροχή της πρόσβασης (άρθρο 16 § 3 ΠΔ 109/2010).

Περισσότερα
Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο.
Ν. 2725/1999 Ερασιτεχνικός – Επαγγελματικός Αθλητισμός και άλλες διατάξεις (ΦΕΚ 121/Α’/17-06-1999).
Ν. 2121/1993 για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας.
ΠΔ 109/2010 (ΦΕΚ 190/Α’/05-11-2010).